ELVEDA

Hasretin dalgaları çılgınlar gibi vurduğunda gönlümün kıyısına
Yaslamıştım başımı gecenin koynuna
Yapraklar yatağım olmuştu
Yıldızsız gökyüzü ise yorganım
Ne bir dostum vardı yanımda
Ne de bir arkadaşım
Böyle bir gecede hayaline sarılmıştım.

Hasretin arkadaşım olmuştu o karanlık gecelerde
Sırdaşımdı hayalinse
Bir tek sen yoktun yanımda
Oturduğumda yalnızlık sofrasına

Nefret olmuştu içtiğim su
Sonsuz bir öfkemdi katığımsa
Susamıştım varlığına
Bir damla sevgine hasret kaldım yıllarca

Aradan yıllar geçti...

Şimdi otururken çaresizce bir pencere kenarında
Bu kez ne hayalin ne de yalnızlık var yanımda
Umudun terk edip gittiği bu çorak topraklarda
İşte yine yalnızım bu diyarda.
Elimde yadigâr kalan tek bir fotoğrafla
Veda ediyorum bu güzel yaşama
ELVEDA....