RAHAT UYU BEBEK

Bir haftalıktı daha
Dünyaya yeni gelmişti
Yarı açıktı gözleri
Usulca fısıldadım kulağına
Açma bebek gözlerini
Bırak kirlenmesin,
Bırak sende kalsın renklerin,
Dinlemedi,
Gözlerinin ilk göreceği
Annesinin hareketsiz bedeniydi.
Olanlara bir anlam veremedi
Ağlamaya başladı avazı çıktığınca
Son bir nefes kalana kadar ciğerlerinde,
Ağlama diyemedim,
Düğümlendi sözcüklerim satırlarımda
Devam etti ağlamaya,

Fakat bir gürültü daha vardı dışarıda
Kulakları sağır eden bir gürültü,
Bebek sustu,
Dinleme dedim,
Kulak kabarttı dışarı,
Düşmanlar sarmıştı her yanı,
Bombalar vuruyordu her binayı,
Derken kapı açıldı,
Tutmaya çalıştım kapıyı ama olmadı
Tüfek elinde iki asker belirdi
Bebek ağlamaya başladı çılgınca
Onu alan eller, değildi annesinin elleri
Öldür onu dedi
Askerin diğeri
Bebek susuverdi
Sessizce başını çevirip baktı bana
Bir gözyaşı damladı satırlarıma
Ve karıştı bebeğin ruhuna
Asker bıraktı bebeği oracığa...

Bir haftalıktı daha
Ne umutları vardı acaba
Nerden bilebilirdi
Hayatının bağlı olduğunu
Bir düşman kurşununa…

Asker karıştığında karanlığa,
Örttüm bebeğin üzerini,
Kapadım elâ gözlerini,
Ve fısıldadım kulağına
Rahat uyu sen güzel bebek
Bu savaşlar elbet bir gün bitecek
Bir gün bitecek elbet…