İSTANBUL'U DİNLİYORUM, GÖZLERİM YAŞLI

İstanbul’u dinliyorum,
Gözlerim yaşlı…
Önce delice bir rüzgâr esiyor;
Yerlerde içki şişeleri yuvarlanıyor,
Çöp kutuları devriliyor.
Yakında, hemen yanıbaşımda,
Aç bir adamın haykırışları…
İstanbul’u dinliyorum, gözlerim yaşlı…

İstanbul’u dinliyorum, gözlerim yaşlı…
Uçaklar geçiyor üstümden;
Çok yükseklerden.
Gemiler demir alıyor limanlardan,
Bir kadının suya damlıyor gözyaşları…
İstanbul’u dinliyorum gözlerim yaşlı…

İstanbul’u dinliyorum, gözlerim yaşlı…
Kapkaççılarla dolu Kapalıçarşı,
Tefecilerle dolu ara sokakları,
Dilenci dolu avlular…
Bağrışlar yükseliyor çok uzaklardan,
Bir kış gününde trafik kavgaları.
İstanbul’u dinliyorum gözlerim yaşlı…


İstanbul’u dinliyorum gözlerim yaşlı…
Bir dul geçiyor kahvehanenin oradan;
Küfürler, sataşmalar, tartaklamalar,
Bir şey düşüyor başından yere;
Baş örtüsü olmalı…
İstanbul’u dinliyorum, gözlerim yaşlı

İstanbul’u dinliyorum gözlerim yaşlı
Bir selâ veriliyor caminin birinde,
Cehennem sıcak mı değil mi bilmiyorum…
Gözlerin ıslak mı değil mi bilmiyorum,
Ama gözyaşları süzülüyor yanaklarımdan…
Bütün bunlara kayıtsız kalmama üzülüyorum…
Bu şiiri yazıyorum…
Yüreğimin sesini dinliyorum…
İstanbul’u dinliyorum…